मी शिवाजीराजे भोसले बोलतोय...

अभिनेते-दिग्दर्शक महेश मांजरेकर यांचा बहुचर्चित मी शिवाजी राजे भोसले बोलतोय हा चित्रपट उत्सुकतेने पाहिला. चित्रपटातील काही प्रसंग वगळता हा चित्रपट मला संथ वाटला. मात्र असे असले तरीही सध्याच्या राजकीय आणि सामाजिक परिस्थितीत (मनसेने लावून धरलेल्या मराठीच्या मुद्यावर) हा चित्रपट शिवाजी महाराजांच्या मुखातून मराठी माणसांच्या डोळ्यात झणझणीत अंजन घालण्यास मदत करतो, असे म्हणावे लागेल.
दिनकर भोसले यांच्या बंगल्यातील दोन भाडेकरूंपैकी एक मुसलमान व एक उत्तरप्रदेशातील भय्या असे मुद्दामहून दाखवले आहेत का, दिनकर भोसले यांचा पदोपदी अपमान करतानाचे काही प्रसंग दाखवले आहेत. पण ते तितकेसे प्रभावी वाटत नाहीत. हॉटेलातील एका प्रसंगात भोसले खूप दारू पितो आणि वाटेल ते बरळतो. हॉटेलात मारामारी होते व भोसले मार खातो. त्यानंतर रात्री घरी आल्यानंतर बायको-मुलांना आपल्याला मारल्याचे तो सांगतो, पण कोणीही लक्ष देत नाही. त्याच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष करून झोपून जातात, हे पटत नाही. तसेच हॉटेलातील त्या प्रसंगानंतर दिनकर भोसले याला शिवाजी महाराज गडावर घेऊन जातात, असे दाखवले आहे. मुळात मला हॉटेलातील त्या प्रसंगामुळे भोसले चिडून उठतो, ते पटत नाही. मराठी माणूस दारू प्यायला की मग त्याला हवे ते आणि वाट्टेल ते बरळतो असे, मांजरेकर यांना म्हणायचे आहे का, त्यापेक्षा अन्य प्रसंगातून तो आजवरच्या अपमानातून पेटून उठतो, असे दाखवायला हवे होते.
उस्मान पारकर या भूमिकेत सिद्धार्थ जाधव तसेच शाहीराच्या भूमिकते भरत जाधव हे शोभत नाहीत. त्यांच्याजागी दुसऱया कोणा कलावंतांची निवड करायला हवी होती. महेश मांजरेकर हे शिवाजी महाराज यांच्या गेटअपमध्ये ठिक असले तरी त्यांच्या डोळ्याखालची सूज (दारू की अन्य काही) सहज दिसून येते. तसेच घोड्यावरून येताना का कोण जाणे परंतु तो घोडा दमदारपणे टापा टाकतोय, असे वाटत नाही. ते दृश्य़ मला तरी विचित्र वाटले. रायबाच्या भूमिकेत मकंरद अनासपुरे एकदम चपखल. त्याच्या तोंडी दिलेले वाकप्रचार/म्हणी हशा आणि टाळ्या घेऊन जातात.
गोडाऊनमध्ये भोसले कुटुंबियांना हात बांधून ठेवलेले असते. तेव्हा भोसले यांना शिवाजी महाराज व छोटा संभाजी आग्र्याहून कसे निसटले ते आठवते. त्या दृश्यात शिवाजी महाराज व संभाजी एकाच पेटाऱयातून निसटले असल्याचे दाखवले आहे. मात्र इतिहासात ते दोघेही वेगवेगळ्या पेटाऱयातून निसटले, असे वाचल्याचे किंवा अन्य चित्रपटातून तसे पाहिल्याचे आठवते. भोसले यांची मुलगी शशिकला हिला काही मराठी चित्रपट मिळतात. त्याच्या चित्रिकरणाच्या वेळचे अंकुश चौधरी आणि प्रिया बापट यांच्यावरील एक कोळी नृत्य दाखवले आहे. त्या पेक्षा मराठी लोकसंस्कृतीचे दर्शन घडवणारे एखादे गाणे (ज्यात अभंग, लावणी, गोंधळ, गणपती, दहीहंडी, बाल्यानृत्य, धनगरी नृत्य असे एकत्र गुंफले असते तर चित्रपटासाठी ते अधिक परिणामकारक ठरले असते. जसे अष्टविनायक या चित्रपटात अष्टविनायका तुझा महिमा कसा या गाण्यात दाखवले आहे त्या प्रमाणे)
चित्रपटातील शेवटचा प्रसंग आणि त्यावेळी दिनकर भोसले याला दिलेले संवाद मात्र एकदम मस्त आहेत. ते संवाद टाळ्या घेणारे असून सर्वसामान्य माणसांच्या मनात आज सर्वपक्षीय राजकारणी नेते, मंत्री, नगरसेवक, आमदार आणि खासदार यांच्याविषयी मनात असलेली चीड व्यक्त करणार आहेत.
मराठी माणसाचा बाणा हा मोडेन पण वाकणार नाही असा होता, असे म्हणण्यासारखी सध्याची परिस्थिती आहे. ती कधी बदलेल का...